A Mother's Tale

Time to read: 6 minutes Dogmatics, conceived as immutable doctrines, are not confined to the Church. They rule everywhere, in the army, in the courtroom, in the school. Jan Ligthart, In Sweden, 1911 In our small house the fire is burning in the kitchen because winter is not over yet. Every day at about two o'clock we feel the heat of the sun increasing, but to my husband's delight it is absolutely necessary by five o'clock to light the fire. My grandson looks at me expectantly. In his blue eyes I recognize something that makes me melancholy. I allow it for a moment. Just a moment. Fortunately, his compelling hand gets me out of my thoughts in time. Come on grandma, play with me, it says. And I let myself be drawn. To his blocks. We build a tower.     Oh little boy, you have a whole life before you. It looks so wonderful now, that life. Safe with mom and dad, who will do everything for you. Your world is

Leestijd 6 minuten    De dogmatiek, opgevat als een onwijzigbaar leerstelsel, heerst niet alleen in de kerk. Ze heerst overal, in het leger, in de rechtszaal, in de school.                                                                                                Jan Ligthart, In Zweden, 1911       In ons kleine huis brandt het haardvuur in de keuken want de winter is nog niet voorbij. Elke dag rond twee uur voelen we weliswaar de warmte van de zon toenemen, maar tot groot genoegen van mijn echtgenoot is het tegen vijf uur absoluut noodzakelijk om de haard aan te steken. Mijn kleinzoon kijkt me verwachtingsvol aan. In zijn blauwe ogen herken ik iets wat me weemoedig maakt. Even laat ik het toe. Heel even. Zijn dwingende handje haalt me gelukkig tijdig uit mijn gedachten. Kom oma, speel met me, zegt het. En ik laat me meetrekken. Naar zijn blokken. We bouwen een toren.   Ach kleine jongen, een heel leven moet je nog. Het ziet er nu zo heerlijk uit, da

6 Minuten Lesezeit   Die als unveränderliche Lehre konzipierte Dogmatik ist nicht auf die Kirche beschränkt. Sie regiert überall, in der Armee, im Gerichtssaal, in der Schule. Jan Ligthart, In Zweden, 1911 In unserem kleinen Haus brennt im Kamin in der Küche ein Feuer, denn der Winter ist noch nicht vorbei. Jeden Tag gegen zwei Uhr spüren wir die zunehmende Wärme der Sonne, aber zur großen Freude meines Mannes ist es um fünf Uhr unbedingt notwendig, das Feuer anzuzünden. Mein Enkelsohn sieht mich erwartungsvoll an. In seinen blauen Augen erkenne ich etwas, das mich wehmütig macht. Einen Moment lang erlaube ich es. Nur einen Moment lang. Zum Glück holt mich seine fordernde Hand rechtzeitig aus meinen Gedanken. Komm schon, Oma, spiel mit mir, sagt sie. Und ich lasse mich mitreißen. Zu seinen Blöcken. Wir bauen einen Turm.   Oh kleiner Junge, ein ganzes Leben liegt noch vor dir. Es sieht jetzt so wunderbar aus, dieses Leben. Sicher bei Ma